Icchak Ewen

W swoim dzieciństwie Ewen otrzymał tradycyjne wychowanie religijne, a już w wieku dziesięciu lat został wysłany do uczelni rabinackiej na Węgrzech w celu dalszej edukacji duchowej. W początkowych latach życia był zagorzałym zwolennikiem cadyka Moszego Horowica z Rozwadowa. Po zawarciu małżeństwa w wieku szesnastu lat, zwrócił się ku obozowi sadogórskiemu.

Po ucieczce z domu, udał się do Sadogóry, gdzie związał się z domem Abrahama Jakuba Fridmana. Jego pasja do pisania ujawniła się, gdy zaczął korespondować z różnymi gazetami żydowskimi, co umożliwiło mu nawiązanie bliskich relacji z postępowym środowiskiem intelektualnym tamtych czasów.

W 1885 roku Ewen założył we Lwowie pierwszą szkołę, gdzie język hebrajski był językiem wykładowym. W tej instytucji nauczał między innymi znany rabin Majer Bałaban. Późniejsze lata jego życia zajmował się przemysłem naftowym jako dyrektor, a w 1908 roku nabył prosperujące przedsiębiorstwo w Wiedniu. Po bankructwie, jego losy zaprowadziły go do Ameryki, gdzie w pełni poświęcił się literaturze i pracy dziennikarskiej.

W swoich wspomnieniach, zatytułowanych „Z cadykowego dworu”, Ewen szczegółowo opisał swoje doświadczenia z czasów chasydzkich, co daje cenny wgląd w życie i kulturę żydowską w XIX wieku.