Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Stalowej Woli

Realizacja budowy tej świątyni rozpoczęła się w latach 1984 a zakończyła w 2002 roku, według wizji i projektów inżyniera Gerarda Pająka oraz inżyniera Adama Tarnawskiego. Dolna część kościoła została ukończona przed 1986 rokiem pod czujnym okiem ks. S. Wdowiaka. Uroczystość poświęcenia dolnego kościoła miała miejsce 19 października 1986 roku, a patronem tego ceremoniału był biskup Ignacy Tokarczuk.

W następnych latach prace nad budową górnego kościoła, która trwała do 2002 roku, zainicjował ks. S. Wdowiak, a od 1992 roku kierował nimi ks. Jan Folcik. Uroczyste poświęcenie górnego kościoła, które zakończyło budowę tego miejsca kultu, miało miejsce 7 czerwca 2002 roku, a biskupem przewodniczącym tej ceremonii był Wacław Świerzawski.

Kościół, będący dwupoziomową budowlą w stylu modernistycznym, wyróżnia się swoją wysokością i smukłością. Wzniesiono go na planie kwadratu, z przekątną osią, a w jego narożnikach umieszczono wieże. Na frontowej elewacji kościoła znajduje się dzwonnica o prostopadłościennej formie, z ściętą górą, natomiast prezbiterium przyjmuje kształt strzelistej absydy, przypominającej przekrój półstożka, ozdobionej ostrokątnymi lunetami oraz lśniącą blachą ze stali nierdzewnej, zwieńczoną krzyżem.

Fasady kościoła urozmaicone są rzędami wąskich, prostokątnych okien w wnękach, które są przeplatane wzmocnieniami betonowymi w formie pilastrów nawiązujących do przypór. Wnętrze świątyni utrzymane jest w minimalistycznych kolorach bieli, czerni i szarości, a kolorowe światło, wpadając przez modernistyczne witraże, dodaje jej wyjątkowego klimatu. Na lewej stronie nawy znajduje się wewnętrzny balkon, co dodaje głębi przestrzeni. Zaś dolna część prezbiterium jest oświetlana przez trójkątne okno w górze, co w połączeniu z zwężającymi się ku górze ścianami tworzy piękny efekt niebieskiego światła, które delikatnie pada na prosty betonowy krzyż.