Kościół Trójcy Przenajświętszej w Stalowej Woli

Świątynia została wzniesiona w okresie od 1985 do 1987 roku, według planów zaprojektowanych przez inżynierów Wojciecha Kowalczyka oraz Andrzeja Ustiana z Warszawy. Akt poświęcenia kościoła odbył się 28 września 1987 roku, dokonał go biskup Ignacy Tokarczuk. Od tego momentu, w obiekcie trwały prace nad dekoracją i wykończeniem wnętrz. Ostatecznie, kościół został konsekrowany przez biskupa Wacława Świerzawskiego dnia 30 maja 1999 roku.

Architektura świątyni jest niezwykle interesująca. Budowla, zbudowana na planie kwadratu, odzwierciedla koncepcję zmartwychwstania, z częściami lekko przesuniętymi względem siebie. Dwupoziomowa struktura zawiera również kaplicę pogrzebową, z której wyjście prowadzi bezpośrednio na bramę sąsiedniego cmentarza.

Dominuje tu ceglana, kurtynowa elewacja, która jest oddzielona od masywnego betonowo-blaszanego dachu podłużnym świetlikiem. Taki zabieg architektoniczny sprawia, że dach wydaje się unosić w powietrzu. Dwa skrzydła dachu opadają w kierunku ziemi w rogach świątyni, co przypomina otwarty grób Chrystusa. Centralna część budowli jest osłonięta stropodachem, który przedstawia się jako prawie niewidoczny dla przechodniów.

Wyraźnie widoczna jest jednak masywna wieża-dzwonnica, umiejscowiona z tyłu prezbiterium. Na jej szczycie umieszczono duży krzyż, wykonany z blachy nierdzewnej, który ma konotacje ze zmartwychwstałym Chrystusem wychodzącym z grobu. Wnętrze kościoła posiada surowe ceglane wykończenie, a strop jest pokryty białą farbą. Na ścianie prezbiterium widnieje marmurowa płaskorzeźba przedstawiająca Jezusa Uwielbionego.