Muzeum Regionalne w Stalowej Woli

Oficjalne powstanie tej placówki miało miejsce w latach 70. XX wieku, dzięki zaangażowaniu ks. dr hab. Wilhelma Gaja-Piotrowskiego oraz wsparciu ze strony władz klasztoru, reprezentowanych przez o. Edmunda Haracza i o. Stanisława Padewskiego, który obecnie pełni funkcję biskupa na Ukrainie. Mimo że pierwsza wersja muzeum przetrwała zaledwie kilka lat, to jednak zasadziła ziarno dla przyszłego rozwoju kultury regionalnej.

Po zmianach ustrojowych w 1989 roku nastąpił przełom w działaniach zmierzających do utworzenia bardziej zorganizowanej instytucji muzealnej w Stalowej Woli. W styczniu 1995 roku powstał Społeczny Komitet na Rzecz Powołania Muzeum Regionalnego. Kapitałem założycielskim stały się zbiory ks. Gaja-Piotrowskiego, znanego regionalisty. Uroczyste przekazanie zbiorów, obejmujących kilka tysięcy eksponatów z dziedziny etnografii, historii oraz sztuki regionu dolnosańskiego, miało miejsce w momencie, gdy muzeum dopiero zaczynało swoją działalność.

30 października 1997 roku rada miejska w Stalowej Woli formalnie powołała Muzeum Regionalne i nadała mu statut. Na początku siedzibą placówki były użyczone sala Miejskiego Domu Kultury. Dopiero w 2002 roku muzeum przeniosło się do wspaniale odnowionego neoklasycystycznego pałacu Lubomirskich, którego budowa datuje się na lata 1782–1786.

Lucyna Mizera pełniła funkcję dyrektora muzeum od jego założenia aż do 2021 roku, kiedy to stanowisko to objęła Aneta Garanty. Muzeum Regionalne w Stalowej Woli ma bogatą historię i wciąż rozwija się, będąc ważnym centrum kultury i edukacji regionalnej.