Obelisk w Charzewicach

---

Egzekucja w 1943 r.

Akcja Niemców miała swoją genezę w tragicznym zabójstwie Martina Fuldnera, które zostało dokonane przez dwóch Polaków. Wydano wyrok w imieniu Sądu Podziemnego Rzeczypospolitej Polskiej, co stało się punktem zapalnym dla okrutnej retaliacji ze strony okupanta. W odpowiedzi, Niemcy postanowili ogłosić, że rozstrzelają 25 zakładników, jeśli osoby odpowiedzialne za ten czyn nie zostaną ujęte przez mieszkańców Rozwadowa oraz okolic.

Na liście znaleźli się: Tomasz Bednarz, Zdzisław Bzowe, Stefan Chuchro, Marian Dyduch, Jan Gaweł, Adam Hillenbrandt, Julian Kalandyk, Władysław Kalandyk, Paweł Kilian, Julian Kluz, Adam Kochański, Tadeusz Kąkol, Tadeusz Kowalczyk, Józef Krucha, Tadeusz Mikoła, Mieczysław Niedziocha, Ignacy Lubera, Jan Otyl, Roman Popiołek, Michał Paczek, Stanisław Rusek, Jadwiga Latasiewicz, Zuzanna Latasiewicz, Antonina Łysak, Jan Lubera.

Egzekucja odbyła się blisko dworu w Charzewicach, przy ogrodzeniu parku na tzw. Maźnicy. Zachowały się relacje mówiące o tym, że w chwili śmierci ofiarom warunkowe rozgrzeszenie udzielał ojciec Kosma z pobliskiego klasztoru, który ukrywał się w okolicznych domach. Po dokonaniu strasznej zbrodni ciała zamordowanych zostały wrzucone do dołu na skraju pól, gdzie je zakopano, a wszelkie ślady morderstwa starannie zatarto.

Po zakończeniu wojny, 25 października 1947 roku, przeprowadzono ekshumację ofiar tej brutalnej egzekucji. Piętnaście z nich odtransportowano w rodzinne strony, natomiast pozostałe ciała, dla których nikt się nie zgłosił, zostały przeniesione do zbiorowej mogiły obok cmentarza w Rozwadowie.

Opis pomnika

W roku 1974 w miejscu, gdzie miało miejsce tragiczne ludobójstwo, zrealizowano budowę krzyża oraz pomnika. U fundamentu pomnika umieszczono głaz, na którym widnieje orzeł bez korony oraz inskrypcja, która głosi: „Za Polskę, Wolność i Lud”.

---

Oceń: Obelisk w Charzewicach

---